روایت یک مرگ در خانواده
روایت یک مرگ در خانواده
اثر جیمز ایجی
مترجم: شیرین معتمدی

انتشارات: شورآفرین
تعداد صفحه: ۳۱۸
ژانر: داستان، رمان
جنسیت صدای مناسب: هرکدام
سن صدای مناسب:
درباره‌ی کتاب: جیمز روفاس ایجی (1957-1909) نویسنده‌ی آمریکایی، با دو شاهکارش «روایت یک مرگ در خانواده» و «بیایید مردان مشهور را ستایش کنیم» توانست نام خود را در ادبیات جهان جاودانه کند. ایجی یک‌سال پس از مرگ نابهنگامش، جایزه‌ی پولیتزر 1958 را برای رمان «روایت یک مرگ در خانواده» از آن خود کرد. هر دو شاهکار ایجی در سال‌های 1999 و 2005 از سوی کتاب‌خانه‌ی آمریکا و نشریات معتبر لوموند و تایم در فهرست صد رمان بزرگ قرن بیستم قرار گرفت. تاد موسل نمایش‌نامه‌نویس بزرگ آمریکایی در 1960 بر اساس رمان «روایت یک مرگ در خانواده»، نمایش‌نامه‌یی با عنوان «راه خانه» نوشت که توانست جایزه‌ی پولیتزر نمایش‌نامه‌نویسی را دریافت کند. سه سال بعد نیز فیلمی به کارگردانی فیلیپ اچ. ریسمن بر اساس این نمایش‌نامه در همان منطقه‌یی که کودکی ایجی در آن‌جا سپری شده بود ساخته شد. ایجی، علاوه بر نوشتن رمان، منتقد سینمایی (مجله‌های تایم، لایف و فورچون) و فیلم‌نامه‌نویس برجسته‌یی نیز بود. دو فیلم‌نامه‌ی تحسین‌شده‌ی ایجی، «ملکه‌ی آفریقایی» (با بازی همفری بوگارت و کارگردانی جان هیوستون) و «شب شکارچی» (به کارگردانی چارلز لاوتن) از کارهای شاخص وی به شمار می‌آید. «روایت یک مرگ در خانواده» بازخوانی ماجرای کودکی جیمز روفاس ایجی در ناکسویلِ تنسی، آمریکای 1915 است. ایجی وقتی شش سالش بود، پدرش را در یک تصادف رانندگی از دست داد. همین حادثه‌ی دلخراش با ایجی ماند تا زمان مرگش که در حال نوشتن «روایت یک مرگ در خانواده» بود که از سال 1948 آن را آغاز کرده بود. ایجی در این رمان، از زوایای مختلف که زاویه‌ی دید سوم‌شخص محدود به اعضای خانواده است، در چهل‌وهشت ساعت -از یک روز پیش از مرگ مرگ جی تا یک‌روز پس از مرگِ جی- روایت‌گر «مرگ» و «زندگی» در «خانواده» است. خانواده‌ی جی، شامل مری همسر جی و دو فرزندش روفاس پسر بزرگ و شش ساله که در اصل خود نویسنده است، و کاترین سه ساله است. ایجی با نثری شاعرانه و تصویرهایی بکر و زیبا از مرگی دلخراش و تراژیک، خواننده را با خود همراه می‌کند تا نشان دهد مرگ و زندگی به موازات هم در گذشته و حال و حتا آینده‌ی همه‌ی ما جریان دارد. این‌ها دلبستگی‌های مدام من هستند: فلوبر، تورگنیف، چخوف، هنری جیمز، برنارد شاو، موپوسان، ریلکه، ویلا کاتر، و پروست. این فهرست طولانی فقط به یک نفر به ختم می‌شود: جیمز ایجی؛ نویسنده‌یی بسیار خوب، که مرگ زودهنگامش ضایعه‌یی دردناک برای ادبیات بود. جنبه‌های تصویری و ساختار تکنیک‌های سینمایی در رمان‌های ایجی، اوج کار او را نشان می‌دهد. ترومن کاپوتی نویسنده‌ها را فقط و فقط باید به خاطر آثارشان ارج نهاد. اگر قرار است جیمز ایجی در یادها بماند، این جاودانگی فقط و فقط باید به خاطر موفقیت‌های کم‌‌نظیر و سخت‌کوشانه‌اش باشد. نویسنده‌ی رمان‌های «روایت یک مرگ در خانواده» و «بیایید مردان مشهور را ستایش کنیم» هیچ توضیح و پوزشی به آیندگان بدهکار نیست. جان آپدایک
گزیده‌ای از متن کتاب: حالا برای‌تان از عصرهای تابستانِ ناکسویل در تنسی می گویم، زمانی که آن‌جا کودکیِ دلپذیری داشتم. خانه‌مان تقریبا مجموعه‌یی بود از ساختمان‌هایی که کمابیش به قشر متوسط رو به پایین تعلق داشت؛ با یک یا دو پیش‌آمدگی درهر طرف. خانه‌ها شبیه هم بود. خانه‌های چوبی در ابعادی متوسط با کنده‌کاری‌های زیبا که اواخر قرن نوزده و اوایل 1900 ساخته شده بودند. هر خانه حیاط کوچکی در جلو و دو طرف خانه داشت و حیاط بزرگ‌تری نیز در عقب. حیاط‌هایی پُر دارودرخت با ایوان. درختانی مثل سپیدار، سپیدار زرد و درختچه‌های پنبه. هر یکی- دو خانه دورش حصار داشت، اما غالبا حیاط خانه‌ها درهم آمیخته بود و هرازگاهی پرچین کوتاهی از هم جداشان می کرد، که بود و نبودش فرق چندانی نداشت. بین بزرگ‌ترها چندتایی دوست خوب پیدا می‌شد که صمیمی‌تر شوند، اما همه فقط به این بسنده می‌کردند که برای هم سری تکان دهند و چیزی بگویند، حتا گاهی گفت‌وگوی کوتاهی باهم داشتند، درباره‌ی موضوعات پیشِ‌پاافتاده، از حرف‌های معمولی گرفته تا موضوعات خاص، معمولا همسایه‌های مجاور، وقتی به‌هم می رسیدند، کمی بیش‌تر صحبت می‌کردند، اما هیچ‌وقت خانه‌ی همدیگر نمی‌رفتند. بیش‌تر مردها در کار خرید و فروش بودند، یکی- دوتاشان مدیران ساده‌‌یی بودند، یکی - دو نفری هم کارگر و، بیش‌ترشان کارمند بودند. آنان اغلب مردانی بین سی تا چهل‌وپنج ساله بودند.
مدیر تولید: الهام عزیزی

پیشنهادهایی که صاحب امتیاز کتاب ارائه کرده است: